5 Milieuraad Hengelo in de jaren negentig
Albert Becker, voorzitter van 1991 tot 1995
Aan de slag bij de Milieuraad
Albert Becker vertegenwoordigde vanaf 1990 het IVN Hengelo in de Milieuraad en nam nog geen jaar later het voorzitterschap over van André Bolt. “In 2021 bestaat de Natuur- en Milieuraad Hengelo 50 jaar en dat is een respectabele leeftijd. Toevallig was het woord ‘respectabel’ ook mijn eerste gedachte bij mijn kennismaking met de Milieuraad”, zo begint Albert Becker zijn verhaal.
“Rond 1989 had ik behoefte om weer te gaan studeren en ik koos een studiemodule aan de Open Universiteit: Algemene Milieukunde. Het was ook ongeveer in die tijd, dat ik lid werd van het IVN Hengelo en zoals wel vaker in het leven kan het balletje prachtig rollen. Ik had de studiemodule in 1990 nog maar net afgerond, toen het IVN-bestuur een oproep deed onder de eigen leden om het IVN in de Milieuraad te vertegenwoordigen. Dat leek mij niet alleen een hele eer, maar ook zeer leerzaam om van zo’n club respectabele mensen deel uit te mogen maken. Dus de stoute schoenen aangetrokken en na een kennismakingsgesprek met één van de IVN-bestuursleden werd ik geschikt geacht deel te gaan uitmaken van de Natuur-en Milieuraad.”
Albert: “Direct bij mijn kennismaking met de leden van de Milieuraad werd mijn verwachting bevestigd: het waren zeer respectabele mensen. In het verleden waren ze zeer actief geweest, o.a. met het organiseren van tentoonstellingen over het milieu in het gemeentehuis. Maar die periode lag toch wel achter hen en goed beschouwd werd er nog zeer geanimeerd maar toch wel wat minder daadkrachtig vergaderd.
André Bolt was voorzitter en gelukkig was ook Johan Molthof net lid geworden. Samen met Gerrit van Zalk vormden we met z’n vieren de actieve kern en al snel werd het idee geboren om de organisatiestructuur daar dan ook maar op aan te passen. Er kwamen vier werkgroepen:
- Milieu;
- Natuur;
- Ruimtelijke Ordening;
- Publiciteit
Elke werkgroep had een coördinator die de ruimte kreeg tot zelfstandig handelen. En in de personele sfeer kreeg het viermanschap versterking van Henk Klaver en Han van Limburg.
Zelf mocht ik de werkgroep Ruimtelijke Ordening voor mijn rekening nemen en al snel ook het voorzitterschap van Milieuraad.” Het waren boeiende jaren waarin veel gebeurde:
- de komst van AVI Twence;
- de luchthaven en het militaire vliegverkeer;
- bodemsanering;
- de Oriënteringsnota;
- Dubbelstad en Intergemeentelijk Structuurplan Hengelo-Enschede;
- de ecologische verbindingszone Hengelo-Enschede.
Schets voor de ecologische verbindingszone Hengelo-Enschede van eind jaren ‘90
Successen en teleurstellingen
Terugkijkend wordt duidelijk dat de Milieuraad Hengelo veel heeft bereikt, maar ook veel niet heeft bereikt.
Albert geeft een aantal voorbeelden.
- Op Twence kunnen we met z’n allen trots zijn.
- De Luchthaven is nog steeds op sterven na dood maar van militair gebruik is op dit moment geen sprake meer.
- De Combiterminal ligt nu prachtig op een industrieterrein in Hengelo.
- Toen dachten we dat er een noodzaak was tot een Noordelijke Aftakking Betuwelijn; met het toenemende belang van containeroverslag via Hamburg zie ik de noodzaak nu niet meer.
- Bodemsanering is geen issue meer.
- Dalmeden en Schalmeden zijn niet gespaard gebleven, Woolde en Driene wel, maar Twekkelo wordt toch aangetast voor een zuivelfabriek.
- De ecologische verbindingszone Hengelo-Enschede is nu gerealiseerd, daar hebben we in 1993 nog een prachtig rapport over geschreven.
Maar in geheel Twente zijn de natuurwaarden afgenomen en van het huidige kabinet valt alleen verdere afbraak te verwachten.”
Filosofische overpeinzingen
Tot slot geeft Albert nog graag zijn visie op de ontwikkelingen op natuur- en milieugebied. “Als we het hebben over ‘het milieu’ dan gaat het over de fysieke leefomgeving van de mens. Dan gaat het niet om de natuur, want de natuur kan heel goed zonder de mens.
Zo is klimaatopwarming ook geen natuur- maar een milieuprobleem. Klimaatgordels kunnen verschuiven in een tempo dat dieren en planten niet kunnen bijhouden. Maar stel dat bijvoorbeeld de ijsbeer uitsterft dan loopt er over 200.000 jaar wel een ander groot wit roofdier op besneeuwde vlaktes. Maar wat huidige klimaatverandering voor de mens betekent, dat weten we niet.
De gemiddelde jaartemperatuur stijgt steeds meer.
Wat te denken van verlies aan vruchtbare landbouwgronden en snel stijgende voedselprijzen. Van maatschappelijke ontwrichtingen door grootschalige volksverhuizingen en massasterfte omdat de wetmatigheden van ecologische cyclussen ook nog steeds voor de mens gelden. Een tiental jaren geleden hebben we in New Orleans na de orkaan Katrina kunnen zien, hoe snel een maatschappij kan desintegreren. En als er dan geen hulp van buiten mogelijk is?
De periode na de vorige grote volksverhuizingen noemen we ´De donkere Middeleeuwen”. Maar het kan natuurlijk ook anders lopen en zorgen maken is van alle tijden. Milieu staat in relatie tot de mens. En net zo goed als de mens een goed milieu nodig heeft, heeft een goed milieu baat bij bevlogen en tegendraadse mensen die zich daar voor inzetten.
De milieuproblematiek is veranderd van lucht/water/bodem naar klimaat. En ook mensen veranderen en zo is ook de samenstelling van de Milieuraad veranderd. De groep is gelukkig nog steeds krachtig en ik wens jullie dan ook nog vele jaren toe.”
De jaren negentig van de vorige eeuw
Lees verder in hoofdstuk 6: Ad interim? Notities over 40 jaar NMR Hengelo.